Interview : Anouska Koster (NL)

Interview Anouska Koster

Als je voor Marianne Vos en Annemiek van Vleuten kan winnen dan moet je wel een bijzonder sterke renster zijn. Anouska Koster deed het dan ook nog eens in het Nederlands kampioenschap, waar een heel prestigieus truitje te winnen valt. Ze mocht hem een heel jaar dragen en het zou niet bij dat ééne succesjaar blijven. ook de voorbije seizoenen bleeft ze winnen. Laten we wat beter kennismaken met de Nederlandse kampioene van 2016.

In 2016 werd je Nederlands kampioen. Hoe voelde dat jaar in de nationale trui?

Het was erg bijzonder om die trui aan te mogen trekken na de wedstrijd. Je hebt dan gewonnen en krijgt als beloning die mooie trui. Het was tevens ook een echte teamprestatie. Het jaar in de nationale driekleur was ook heel bijzonder. Je werd overal snel herkend en natuurlijk krijg je dan ook wat extra aandacht. Ik wilde de trui heel graag tonen en zo goed mogelijk recht aan doen.

Waarom heeft Nederland zoveel goede rensters in vergelijking met andere (soms grotere) landen?

Dat vraag ik mij ook wel eens af ;-) Ik denk dat het vooral komt doordat Nederland echt een fietsland is met veel mooie fietspaden en vaak goed onderhouden wegen. Er zijn ook veel wielerclubs, waardoor talenten de mogelijkheid hebben om door te groeien. In veel andere landen is dit niet het geval waardoor mogelijk wielertalent niet wordt opgemerkt en komen andere sporten misschien meer aan de orde. Het kan dus zomaar zijn dat er vrouwen zijn die voor een andere sport hebben gekozen, maar eigenlijk heel goed in wielrennen hadden kunnen zijn. Nederland heeft ook een lange en fraaie historie in het vrouwenwielrennen met iconen als Leontien van Moorsel en Marianne Vos. Dat triggert meiden en vrouwen om ook deze sport te beoefenen.

Wat zijn je favoriete wedstrijden?

Elke koers heeft eigenlijk wel zijn charme. Ik rijd zelf graag de koersen in Vlaanderen en de Amstel Gold Race. Bij de etappekoersen springen de Healthy Ageing Tour, Thüringen Rundfahrt en de Giro er uit.

Hoe kijk je als wielrenster naar de coronacrisis? Is het moeilijk om je te motiveren? Hoe onderhoud je conditie?

Het is een onzekere tijd, voor iedereen. Je hebt er geen vat op. Op nummer 1 staat is dat we gezond proberen te blijven en daar zoveel mogelijk aan doen. In deze periode is het als re­nster daarom gewoon van belang om je conditie te onderhouden, maar geen extreme dingen te gaan doen. Is je weerstand laag dan ben je zelf ook veel vatbaarder om ziek te worden en ook een ander te besmetten. Tot nog toe zit het met m`n motivatie goed, ook al weten we niet wanneer er weer gekoerst gaat worden. Natuurlijk zit er altijd wel eens een dag tussen dat je minder zin hebt om te trainen. Maar afwisseling in training en eens wat an­ders doen, dat doet goed.

Wat zijn je doelen op lange termijn?

Koersen winnen in de Women`s World Tour. Resultaten van de afgelopen jaren geven mij motivatie om alles te blijven geven om meer onderd­eel te zijn van de top van het dameswielrennen.

Wat doe je graag buiten het wielrennen?

Ik ben altijd graag buiten bezig. Zo trek ik graag met mijn wandelschoenen de natuur in. Of wanneer het kan met de camper op pad. En op z’n tijd een film kijken.

Wie waren je idolen voor je begon met wielrennen?

Om heel eerlijk te zijn had ik die niet. Toen ik begon met wielrennen wist ik eigenlijk niet veel van het wielerwereldje af en volgde ik geen koersen op tv. Ik wilde vooral graag zelf een racefiets om er lekker op uit te trekken.

Droom je van een Parijs-Roubaix of een Tour de France voor vrouwen of ben je tevreden met de huidige kalender?

Een Tour de France zou ik wel heel mooi vinden. Deze is nu nog maar 1 dag en uitbreiding hiervan zou goed zijn voor onze sport. Bij het grote publiek is de Tour toch bekend en als de vrouwen ook een meerdaagse Tour de France kunnen rijden, zou dat echt goed zijn voor onze sport. De afgelopen jaren zijn er wel mooie stappen gemaakt in het aanbod van wielerkoersen voor de vrouwen. Zo zijn de Amstel Gold Race en de Strade Bianche al aan de kalender toegevoegd. Parijs-Roubaix mag daar gerust bij komen. Het zou mooi zijn wanneer het vrouwenpeloton ook de vijf wielermonumenten (Milano-Sanremo, Vlaanderen, Parijs-Roubaix, Luik en Il Lombardia) kunnen betwisten. De huidige ka­lender is nu ook goed gevuld met mooie koersen, alleen komt dat bij het grote wielerpubliek vaak niet helemaal door. Dat is enerzijds omdat ni­et alle koersen worden uitgezonden op televisie of via een livestream, maar ook omdat er vanuit de UCI in mijn ogen nog te weinig wordt gedaan om het vrouwenwielrennen in de schijnwerpers te zetten. Bij sommige koersen wordt bijvoorbeeld wel een samenvatting gemaakt van de mannenwedstrijd, maar wordt van de vrouwenwedstrijd niks getoond terwijl deze twee uur ervoor finishen en de camera`s en dergelijke er dus allemaal al zijn. We zijn goed op weg met het dameswielrennen maar er is dus nog wel werk aan de winkel.